Houd afstand
En houd vol is het advies. Ik houd mijn hart vast, hoe lang nog? Hoe vol te houden? Binnen ons gezin geldt die regel gelukkig niet maar meteen daarbuiten wel. Het liefst zou ik mijn ouders een dikke knuffel geven, een hand geven bij felicitatie, condoleance en groet. Mijn hart verlangt naar dicht bij elkaar zijn, naar een tafel vol vrienden van onze kinderen en naar een feestelijke koningsdag. Maar het advies is nog steeds houd afstand. Voor mijn werk betekend dat weinig projecten i.s.m. scholen en geen creatieve workshops.
Houd vol
En houd afstand. Maar hoe vol te houden voor onze kinderen, voor mensen die ziek zijn, troost nodig hebben, zo naar een arm, een knuffel en aanraking verlangen. En hoe houd ik vol binnen mijn werk? Dat gaat met vallen, weer opstaan en met wandelen. Dat laatste verlicht mijn hoofd, geeft ruimte, ontspant, vernieuwt mijn denken en brengt de benodigde creativiteit. Zo ervaren ook vele anderen.
En dat merk ik in de verkoop van mijn wandeldagboek Psalmen2Go – wandelen met de Schepper. Nog steeds wordt er dagelijks een boek verkocht. Dat geeft hoop en moedigt mij aan om door te gaan en vol te houden. Ook staan er rondom Pinksteren een viertal beleef & bezinroutes gepland. Deze worden o.a. in samenwerking met kerken georganiseerd. Samen wandelend vieren, beleven en gedenken waarin we houvast mogen vinden. Dat geeft nieuwe energie, nieuwe inspiratie en hoop.
Houd vast
Alleen ga je sneller, samen kom je verder!
Maar wat als alleen niet meer lukt, je afstanden kleiner worden en volhouden lastig wordt. Inderdaad dan heb je elkaar nodig! Iemand die naast je loopt, die luistert en die hetzelfde tempo wil lopen als jij. Samen wandeltijd wil beleven zodat je vol blijft houden. Wandelen zorgt voor verbinding. Maar ook voor een goede gezondheid zowel geestelijk als lichamelijk. Zo doe ik op afstand mijn werk maar komt het dichtbij door een woord dat raakt, een lied dat bemoedigd en de natuur die omarmt.
Zo liep ik eens het bos in omdat ik het even niet meer vol hield. Mijn oog viel op een prullenmand. Ik liet mij rusten op het bankje ernaast en sloot mijn ogen. Ik bracht mijn onrust bij Jezus. Ze verdwenen alsof ik ze in de prullenmand had gegooid. Ik stond op en liep verder toen mijn oog viel op een stok langs het pad. Hoe vaak gebeurd het niet dat ik alles zelf wil doen en ik Jezus voorbij ren in plaats van samen met Hem door de dag te wandelen.
‘Uw herdersstaf beschermt mij en begeleidt mij heel de weg’ (Psalm 23:4 HTB).
Jezus is de goede herder, maar willen wij als schapen hem volgen? Pakken wij de herdersstok stevig vast wanneer wij moeite hebben met volhouden, wanneer het pad onbegaanbaar lijkt of wanneer we moe zijn van het afstand houden? Samen met Jezus kom je verder! Natuurlijk denk ik alleen sneller te kunnen. Maar als ik achterom kijk langs mijn levensweg dan getuigt het ervan dat ik samen met Jezus verder kom. Hij geeft houvast en biedt een weg om vol te houden. Hij zoekt verbinding i.p.v afstand.
Samen een wandeling of beleef & bezinroute organiseren? Voor uw school, organisatie, kerk of groep? Kijk dan verder op de website en/of neem contact op via info@goboom.nl
